24.3.07

het roodborstje

Koffie drinken. Ik zeg.
Wat heeft u veel eten ophangen voor de vogeltjes.
Anders komen ze niet, zegt ze oude dame.
We praten over vogels en wat ze wel of niet eten.
Ach kijk. Het roodborstje is er weer. Daar in de dennenboom.
Ik kruip achter de stoel van de oude dame om in de zelfde blikrichting te zitten.
Heel voorzichtig. Wil het vogeltje niet verstoren. Hoe ik ook tuur. Zie geen roodborstje.
Kijk daar. Hij zit heel stil.
Zie niks. Zie geen roodborstje.
Wat ik wel zie is de reflectie van een grote rode kerstbal die in de vensterbank ligt.
Zie je het?
Hmmm.
Snel. Een veiliger onderwerp. Geen vogels. Niet lachen. Tien minuten later.
Nou moet je toch eens kijken. Dat roodborstje zit wel heel lang stil in de boom.
Zou het wel een roodborstje zijn?
Ik kijk naar de dennenboom. Laat een pauze vallen.
Of zou het die dikke rode kerstbal zijn, die daar in de vensterbank ligt?
Dan mag er eindelijk gelachen worden.

man zoekt vrouw

Een programma op televisie. Het is gesponsord door de farmaceutische industrie. Kijkers mogen hun problemen inzenden en als het erg genoeg is komt het in de uitzending. Een man van in de zestig heeft zijn vrouw verloren. Het was goed huwelijk en de man is verdrietig. Het is een nuchtere man. Hij weet dat de dood bij het leven hoort. Hij accepteert dat zijn vrouw gestorven is. Zijn klacht is dat hij de lol kwijt is. Hij heeft geen plezier meer in het leven. Het is een actieve man met veel hobby’s. Zijn probleem is dat sinds zijn vrouw is overleden de glans van zijn leven af is. Zijn vraag aan de therapeut is hoe kan je dit oplossen. De therapeut weet hoe dat moet. 
Je moet een nieuwe vrouw zoeken.
Weet je waar je de meeste kans hebt om een vrouw te ontmoeten? 
Nee, zegt de man. 
In de wasserij. Dat is bewezen, zegt de therapeut.
Ik heb een wasmachine en een droger, zegt de man. Ik doe mijn was zelf.
De man ziet er uit als iemand die prima voor zichzelf kan zorgen.
Zo schiet het niet op, zegt de therapeut. Hij heeft vijf minuten zendtijd om het probleem van de man op te lossen en die tijd vult hij met het doceren van tactieken om aan de vrouw te geraken.
De man weet het niet. Dat hij een nieuwe vrouw zoekt dat is waar. Hij heeft het met zijn overleden vrouw erover gehad. Zijn vrouw vond ook dat hij na zijn dood niet alleen moest blijven. De man zegt dat hij zich zo mat voelt. De zin is uit zijn leven verdwenen is...of de therapeut... 
Een nieuwe vrouw zoeken, zegt de therapeut. Zo snel mogelijk. Wij. Hij schakelt over op wij. Wij mannen zijn verloren zonder vrouw. Je gelooft toch niet in die flauwekul van eerst van jezelf houden voordat je van iemand anders kan houden? Die flauwekul. Dat gelooft toch niemand. Wij mannen hebben een vrouw nodig.
Je wil natuurlijk je vrouw terug, zegt de therapeut. Had je vrouw geen zus. 
De moderator van het programma schuift aan op de bank. Moet het persé een vrouw zijn, probeert ze voorzichtig. Je kan toch ook met een goede vriend ...
De therapeut onderbreekt haar. Jij bent een vrouw. Wij mannen zijn verloren zonder vrouw. Dat kan jij niet weten. Jij bent een vrouw. Mannen hebben alleen maar plezier in de kroeg als ze weten dat er thuis een vrouw op hun wacht. Ik zeg je, zegt hij tegen de man. Ga op zoek naar een vrouw.
De moderator geeft niet op. Twee jaar is toch niet zo lang om te rouwen. Na zo’n lang huwelijk..
De therapeut zegt. Twee jaar is een eeuwigheid voor een man alleen.
Als jij het zegt, zegt de moderator. Jij bent de therapeut.
Ik ben de therapeut, zegt de therapeut en hij kijkt in de camera.

23.3.07

er is een zender waar niemand naar kijkt

Een soapzender.
Series. De hele avond.
Amerikaanse series.
Australische series.
Elke avond dezelfde tijd. De zelfde serie.
18.10 ER
19.05 Sex and the city
20.00 The Gilmore Girls
20.30 Charmed
Elke avond dezelfde tijd. De zelfde serie.
Hoewel.
Het kan zijn dat gisteren om 19.05 McLeod's Daughters te zien is en vandaag Dharma en Greg. Daar is niet echt een systeem in te ontdekken. Dat komt door de herhalingen. Welke episode van een serie vertoond wordt en welke serie überhaupt is steeds een verrassing.
De televisiegids biedt geen uitkomst. Een herhaling [herh.] is een programma dat dezelfde dag een keer herhaald wordt.
Dramatisch gestorven personages worden zo keer op keer tot leven gewekt. Ze gaan dood maar je weet ze komen terug. In de herhaling.

Er is een televisiezender waar niemand naar kijkt.
Er zit een jongen in een eenzame studio. Hij staart naar een rijtje videobanden. Elke avond besluit hij welke serie uitgezonden wordt en welke in de herhaling gaat. Iene miene mutte. Een jongen in een lege studio die elke avond een filosofisch besluit neemt.
Immortality in soapland.
Het leven in een loop.
Eeuwigdurende rewind.

Er is een televisiezender waar niemand naar kijkt.
Dat weet ik zeker want gisteren is Friends van voren af aan begonnen.
Friends.
Daar zou tegen geprotesteerd zijn. Als er mensen naar de zender zouden kijken zouden ze het gemerkt hebben.
Friends.
Dat Friends in de herhaling is.
De jongen in de studio weet het. Hij weet. Dit is het. Alles is gezegd.
Onsterfelijkheid is een feit.
Als Friends gewoon weer van voren af aan begint...

Er is een zender waar niemand naar kijkt.
Ik blijf kijken. Voor die jongen. Alleen in een studio met oude soap serie videobanden. Een jongen met een missie. Een boodschap. Het leven is een soap en er komt geen eind aan.
The world turns round and round and over and over again.


Er is een zender waar niemand naar kijkt.
De jongen in de studio weet het.
Hij heeft gisteren de serie Friends van voren af aan laten beginnen.

22.3.07

los kontakje

De dashboard-verlichting brandt niet. Al maanden niet. Auto naar de garage. Ik vraag of ik een vervangende auto kan krijgen. Dat ze er ook op kan wachten, zegt de garage. Nog beter, zeg ik. Na een uur wachten is de stapel tijdschriften doorgewerkt. Een professor beweert dat de ziel niet bestaat. Dat de ziel een bedenksel van de hersenen is. Hij heeft dat ontdekt omdat hij zelf hersenen opereert. Mensen vergeten dat de hersenen gewoon vlees zijn, zegt hij. Als je ze opensnijd is er geen speciaal plekje te vinden waar de ziel huis houdt. Het is gewoon vlees.
Hij is een bewonderaar van Dennett. Wat me verbaast zijn niet de wetenschappelijke bevindingen maar het grote genoegen waarmee hij het beweert. Wetenschappers die aan tonen dat de mens niet meer is dan een marionet van zijn biologie, een speelbal van neurologische hersenactiviteit en onbewuste chemische processen, die wetenschappers zijn daar zo vreemd blij mee.
Goed. Dan heb ik vandaag geen ziel. Zielloos zit ik in het bruinleren bankstel van de garage. Na een uur is de auto klaar. Alleen de banden moeten vervangen en de remblokjes en waarom de dashboard-verlichting niet brandt is nog niet duidelijk. Of het lang gaat duren. Dat weten ze niet, de mannen van de garage. Somber van het mechanistische wereldbeeld van de professor zit ik op de bank. Als er al een ziel bestaat, laat hij me vandaag sowieso in de steek. Geen enkele originele gedachte. Het uitzicht op de meer dan grote grijs glimmende showroom Voyager gaat ook vervelen. Toen de eigen auto nog nieuw was glimde hij ook zo. Door de garage gepoetst en in de was gezet. Sindsdien is dat nooit meer gebeurt. Bluts aan de ene kant. Bluts aan de andere kant en een onverklaarbare bluts in de kofferbak. Het is een witte auto. Witte auto's gaan moeilijk schoon. Schuur-sponsjes laten lelijke krassen achter. Toch vanochtend nog een poging ondernomen. Vijf emmers sop om de ergste viezigheid ervan af te boenen en een goede service in de garage af te zweren.
Ik zit nog steeds op de bruine bank van de garage. Er is alweer een uur verstreken. De ruitenvloeistof is bijgevuld. Banden vervangen. Alleen de dashboard-verlichting brandt nog niet. Of het nog lang gaat duren, vraag ik. De poetsbeurt die ochtend heeft niet de gewenste snelle service opgeleverd. De jongste bediende is toegewezen aan de geblutste Voyager hij zet de verlichting aan en uit maar kan het probleem niet oplossen. Ik trek me weer terug op de bruine bank in de showroom met het uitzicht op de grijs glimmende Ram Van. Na nog een half uur bemoeit de ervaren monteur zich met het probleem. Een kwartiertje, zegt hij, dan is de auto klaar. Het is een los kontakje.
A en ik rijden op de autoweg. Het is donker. De dashboard-verlichting springt aan en uit.
Hoezo geen ziel, zeg ik.
Los kontakje, zegt A.


Het is nu ruim een jaar geleden. Al meer dan een jaar auto-loos. De witte Ram Van is gecrasht en gesloopt.
Is het zwaar werk, vraag ik de man van het afsleepbedrijf.
Het is best zwaar. Soms vallen er doden en dan komen de nabestaanden de papieren regelen. Je denkt dat het voor de politie het zwaarst is, maar... Dan zitten ze hier bij mij op kantoor, ouders die net hun kind verloren hebben. Of als het slachtoffer beknelt zit. Dat staat de auto hier op het terrein en komt de brandweer de auto open snijden. De man heeft een zacht gezicht, hij zou zo de hulpverlening in kunnen. Hij draagt een cowboy-hoed en spitse laarzen. Ik denk dat hij in het weekend gaat line-dansen. Om te ontspannen en te vergeten wat hij door de week ziet.
Hoezo geen ziel.